‘Jerry en Jenny: bundel je krachten en Kick Out Doorgeslagen Neoliberalisme’ schreef Steven van der Jagt dinsdag op deze site. In zijn betoog doet Van der Jagt een oproep aan de betogers van Kick Out Zwarte Piet (KOZP), hun medestanders én hun tegenstanders, om zich te richten op grotere problemen dan de knecht van de Sint: ‘Mobiliseer jullie achterban om de strijd aan te gaan tegen de gezamenlijke vijand: het doorgeslagen kapitalisme dat van ons land een nieuwe klassenmaatschappij heeft gemaakt.’
Zouden ze het gelezen hebben? ‘Blokkeerders in gesprek met Kick Out Zwarte Piet’ kopt de Leeuwarder Courant namelijk vandaag. Een aantal mensen van KOZP, waaronder voorman Jerry Afriyie, ging gisteravond in Leeuwarden in gesprek met enkele tegenstanders, onder het mom: ‘Het moest maar eens afgelopen zijn met het over elkaar praten’. Afriyie: ‘Iedereen zit achter zijn eigen muren, in zijn eigen bubbel. Gelukkig zijn er mensen die proberen om over die muren heen te klimmen.’
Dat is nogal een andere toon dan die van een andere anti-Zwarte-Piet-activist. Rogier Meijerink probeerde deze week onder de naam ‘Majority Perspective’ tevergeefs de landelijke intocht van Sinterklaas via de rechter te verbieden. In tegenstelling tot Afriyie doet Meijerink absoluut geen poging over de muren heen te klimmen. Tegen een verslaggever van PowNed zegt hij: ‘Ik hoop in ieder geval dat alle ouders die hun kindjes zaterdag meenemen, dat die de avond ervoor zwetend in een nachtmerrie wakker worden, van hun kinderen onder de botsplinters of iets dergelijks’.
Oef.
Als zowel Afriyie als Meijerink deel uitmaken van ‘een bredere beweging van radicale, extreemlinkse activisten’, zoals De Telegraaf deze week stelde, dan hebben ze hun boodschap bijzonder slecht op elkaar afgestemd. Nederland Wordt Beter, een andere stichting van Afriyie, laat dan ook het volgende weten: ‘Nederland Wordt Beter (NLWB), Zwarte Piet is Racisme (ZPiR) en Kick Out Zwarte Piet (KOZP) hebben géén banden met Majority Perspective e/o De Grauwe Eeuw. Deze groeperingen worden andersom zelf ook niet graag met ons geassocieerd.’
Altijd lastig als ‘medestanders’ een andere boodschap uitdragen dan jij. Zelfs binnen één organisatie is zoiets al ingewikkeld. Dat blijkt uit een opiniestuk in het Reformatorisch Dagblad van woensdag met de kop ‘Eenheid gewenst in lhbt-debat’. De vijf auteurs van de tekst zijn bezorgd dat hun medestanders misschien niet zo standvastig homoseksualiteit af durven te wijzen: ‘In het RD heeft de hoofdredacteur een briefwisseling gevoerd en zijn artikelen verschenen waarin sterk de nadruk lag op zorgvuldigheid en bewogenheid in het omgaan met jongeren met homoseksuele gevoelens. Daardoor kan –ongewild en onbedoeld– de indruk zijn ontstaan dat het RD tegenwoordig een meer tolerante positie inneemt ten opzichte van homoseksualiteit dan in het verleden.’
De auteurs streven naar één duidelijke boodschap: eenheid in het debat. Is dat altijd nodig om een gezamenlijk front te vormen? Ook als het gaat om een front tegen neoliberalisme?
Het is te hopen van niet. Want ook dan zullen er ongetwijfeld ‘medestanders’ zijn zoals Meijerink of de auteurs in het RD. Mensen die graag achter hun muur blijven zitten. Mensen die, ten behoeve van de eenheid, ook graag anderen achter hun muur houden.
Elk front heeft mensen nodig die over muren heen willen klimmen.
Fijn weekend!