Vorig jaar voerde ik succesvol actie tegen de plannen voor invoering van loondispensatie. Ook al zijn de oude plannen van tafel, verandert het nieuwe voorstel in mijn ogen helaas niets aan de eerdere bezwaren.

In de nieuwe plannen van mevrouw Van Ark, staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, staat dat mensen met een medische urenbeperking – dus mensen die niet volledig kunnen werken – een aanvulling op hun loon krijgen via een bijstands- in plaats van een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Hierdoor vallen mensen nog steeds onder het bijstandsregime en moeten ze rekening houden met de regels daarvan, zoals een beperkte hoeveelheid spaargeld en het eventueel verliezen van de aanvulling als ze gaan samenwonen. Mensen worden hierdoor afhankelijk van hun partner, terwijl onafhankelijkheid heel belangrijk is. Want wie een beperking heeft, is bij veel zaken al afhankelijk van anderen.

Daarbij is het bijna niet mogelijk een pensioen op te bouwen vanuit de aanvullende bijstand. Van alleen een AOW kan een gemiddeld gezond persoon al heel moeilijk rondkomen, laat staan mensen met een medische urenbeperking – zij hebben vaak meer kosten dan een ’gezond’ persoon.

Deze mensen moeten zich, omdat zij buiten hun schuld om niet volledig kunnen werken, aan allerlei regels houden. Dit schiet bij mij, en ook bij heel veel anderen, in het verkeerde keelgat. Er is al een alternatief voorgesteld, namelijk een inclusietoeslag: dit is een toeslag vanuit de belastingdienst, waardoor mensen niet meer aan de regels van de bijstand hoeven te voldoen. Helaas heb ik al een aantal keer gehoord dat de staatssecretaris dit alternatief niet wil gaan onderzoeken, omdat het te tijdrovend zou zijn.

Ook wil ik mijn verbazing uitspreken over de Wajong. Mensen die een Wajong-uitkering hebben, worden daarop gekort als ze geen werk kunnen vinden. Ook dit is vaak weer buiten de schuld van deze jongeren om, omdat veel werkgevers vooroordelen hebben en ze niet aan willen nemen. Ook krijgen sommige jongeren geen Wajong 2015 (de Wajong-regeling zoals die in 2015 is ingevoerd), omdat ze niet volledig arbeidsongeschikt worden verklaard. Daarom kunnen ze alleen een beroep doen op een bijstandsuitkering, omdat het UWV denkt dat zij in de toekomst weer arbeidsvermogen kunnen ontwikkelen. Terwijl verschillende deskundigen het uitsluiten dat deze jongeren in de toekomst weer kunnen gaan werken, gaat het UWV al uit van arbeidsvermogen als je de vaatwasser in en uit kunt ruimen.

Daarnaast kunnen sommige mensen geen aanspraak maken op een bonus of een eindejaarsuitkering, omdat ze dan gekort worden door het UWV. Dit is erg onrechtvaardig en moet echt veranderen.

Om deze oneerlijke plannen te stoppen, ben ik dan ook een petitie begonnen, genaamd Verander de Participatiewet. Ik wil 40.000 handtekeningen verzamelen, zodat ik een stevige oproep kan doen naar het Kabinet.

Willen jullie ook tekenen? Alvast bedankt!

Update van de redactie [6 mei 2019]:
De petitie is inmiddels door meer dan 14.000 mensen getekend. Het steunen van de oproep is nog steeds zeer welkom. Tekenen kan hier.

Vrij Links lijn

Vrij Links is een meerstemmig platform. Tenzij anders vermeld, spreken auteurs op persoonlijke titel.

Vorig artikelHet grote gevaar van groepsdenken
Volgend artikelThierry en de imams
Noortje van Lith is studente en heeft een mbo-opleiding Juridisch Medewerker afgerond. In september 2019 gaat ze Sociale Zekerheidsrecht studeren. Noortje twittert regelmatig. Op haar weblog Noortje strijdt door blogt ze over haar strijd voor gelijke rechten voor mensen met een beperking - ook voor andere mensen met een beperking die zelf niet de mogelijkheid hebben die strijd te voeren.