Zaterdag 9 mei begon mooi en de weersverwachtingen logen er niet om. De thermometer zou maar liefst 22 graden aantikken! Kortom, ik zag het he-le-maal zitten!

Lui als ik in dit coronatijdperk ben geworden, stak ik pas om ongeveer half drie ’s middags  de straat over om lekker in het Oosterpark te gaan zitten. Gewoon in mijn eentje in het kader van: zonnetje, salade, kleedje, roseetje en de nieuwste van Arthur van Amerongen ‘Dwarsdenker des Vaderlands’ onder mijn arm. In gedachten had ik al een boom uitgezocht om tegenaan te leunen.

Echter, eenmaal de poort van het park gepasseerd, was het even schrikken. Het tafereel dat zich voor mijn ogen ontvouwde was zomers: vrolijk lachende mensen op het grote grasveld (waar doorgaans festivals worden gehouden) gezellig keuvelend en in groepen van minstens 5 personen. Ok, de groepen hielden (redelijk maar beslist geen 1,5 meter) afstand van elkaar, maar de groepsleden onderling zaten op elkaars lip.

‘Mijn’ boom was helaas bezet. Daaronder zaten acht personen te genieten van stukjes vlees, geroosterd op een instant-wegwerp barbecue. Even verderop stond een ijscoman. Hij werd omringd door wachtende mensen. Niet in een rij maar eerder op een kluitje om hem heen.

Voor iemand die enkele maanden onder een steen had gelegen, leek het tafereel volkomen ‘normaal’. Ikzelf dacht dat ik weer een of andere persconferentie was misgelopen waarin Rutte had aangegeven dat alles weer veilig was; business as usual.

Helaas was dat niet zo en zitten we nog altijd in een situatie waarin het niet verstandig is, of zelf levensgevaarlijk, met zoveel mensen tegelijk op één en dezelfde plek te zijn.

Ik maakte een foto ‘voor de archieven’ en besloot onverrichter zake een andere locatie op te zoeken. Vanwege het late tijdstip werd het ‘Balcon-et-de-l’eau’ met de voetjes in een bakje water.

Die avond bekeek ik de foto nog even en plaatste deze op Facebook met als onderschrift: ‘Oosterpark, zonnetje, kleedje, roseetje én een goed boek? Fuggettaboutit!

Vrijwel meteen stroomden de reacties binnen. Velen waren net als ik stomverbaasd. Een enkeling veroordeelde in felle bewoordingen het gedrag van de parkgangers.

Er waren echter ook andere geluiden. Mij werd veroordelend gedrag verweten. Een ander had het over ‘jullie angsthazen’ een derde noemde ‘het virus van oordelen erger dan het coronavirus’.

Deze laatste uitspraak kwam weer opborrelen bij het lezen van de column van Bart Nijman in Nieuwe Revu van 14 mei 2020.

Nijman kijkt koffiedik en meent (aan de hand van één enkel incident in een stiltecoupé) dat de versoepeling van de lockdown ‘bange wezels’ een stok in de handen én schijnautoriteit zal geven om de vrijheidslievende burger mee te slaan.

Het incident in de trein (Nijman werd op onvriendelijke wijze door een meneer aangesproken terwijl hij zat te bellen) is in my honest opinion op geen enkele manier te vergelijken met de voorzichtigheid rondom deze pandemie. Nee, deze is niet voorbij dus laten we alsjeblieft niet doen alsof dat wél zo is en weer vrolijk doorgaan als ‘vroeger’.

Overtreding van de regels in een stiltecoupé is niet (levens)gevaarlijk. En die meneer reageerde inderdaad buitensporig. Vandaar dat Nijman hem uitkafferde? Of hoort hij tot de ‘dat-maak-ik-zélf-wel-uit’-types?

Uiteraard zullen er mensen rondlopen die uit een zekere machtswellust als scherprechter optreden en de medeburger kapittelen. Dergelijk gedrag mag je inderdaad ergerlijk vinden. Hierin ga ik dan ook mee met Nijman.

Mijn medeburger kapittelen en/of veroordelen zal ik niet. Als ik in een situatie terechtkom waar het wel erg druk is of kan worden, dan maak ik rechtsomkeer met de gedachte: ‘lieve mensen, doe wat je wil, laat je vooral door niemand tegenhouden, geniet van je vrijheid! Echter, kom NIET bij mij klagen, zielig doen en miepen als het ‘fout’ afloopt. Je was immers gewaarschuwd.

‘Ik pas overal tussen maar hoor nergens bij’ is een van mijn persoonlijke leefregels, maar wellicht moet ik deze herzien? Want stiekem hoor ik toch bij hen die oordelen noch veroordelen en zich gewoon distantiëren van plekken en situaties die een eventueel gevaar voor de gezondheid zouden kunnen opleveren.

Vrij Links lijn

Vrij Links is een meerstemmig platform. Tenzij anders vermeld, spreken auteurs op persoonlijke titel.

Vorig artikelHet kabinet klapt voor de zielige CEO
Volgend artikelEen salafismeverbod is niet seculier
Henk Bakboord (Paramaribo, 1961) is entrepreneur, danser, Your Partner in Creative Solutions, vrijzinnig seculiere non-conformist. Hoort nergens bij, past overal tussen ...