Deze week kwam de Britse politicus Boris Johnson weer eens in opspraak. In een artikel dat hij schreef voor The Telegraph verdedigde Johnson het recht om een boerka te dragen, maar noemde hij het tegelijkertijd volstrekt belachelijk dat vrouwen er vrijwillig voor kiezen om door het leven te gaan als wandelende brievenbussen.
Die laatste opmerking van Johnson schoot bij een flink aantal mensen in het verkeerde keelgat. Sindsdien hebben mensen Johnson opgeroepen om zijn excuses te maken, waaronder prime minister May, maar er zijn ook mensen die Johnsons opmerkingen verdedigden, zoals comedian Rowan Atkinson.
Nu kan ik u het betoog van Rowan Atkinson laten zien, en meegaan in de constante strijd over dingen die wel of niet gezegd mogen worden. (Let wel, Johnson verdedigde het recht om een boerka te dragen. Waar het mis ging was zijn persoonlijke opvatting over de boerka.)
Maar dat ga ik niet doen. In plaats daarvan stel ik een heel andere rant voor. U heeft deze spreker al eens eerder voorbij zien komen: Tom Walker, die als de fictieve verslaggever Jonathan Pie met satirische off-camera-tirades wekelijks het nieuws duidt.
Ik ben een uitgesproken verdediger van het vrije woord. Waarom kies ik dan voor Pie, die er niet direct voor kiest om Johnson in dit geval te verdedigen? Omdat hij de vinger op een zere plek legt: de vicieuze cirkel van media-ophef-hype-media, die keer op keer elke vorm van progressie in de weg staat.
In plaats van de kans aan te grijpen om werkelijk te praten over een onderwerp dat nuance en diepgang verdient, kiezen we er steeds voor om onze pijlen te richten op wat er wel of niet gezegd mag worden. We blijven aan de oppervlakte, wijzen met vingers, spuwen ons gal, en komen uiteindelijk nooit een stap verder. Pie zegt dit vlijmscherp:
“And in all of this quite a complex debate, that requires consideration and nuance, has been reduced to some inflammatory attempts at humour on the one side, and some pretty dramatic pearl clutching on the other.”
Ik koos deze rant van het moment, omdat ik denk dat wat Pie hier zegt de bron is van de groeiende polarisatie van tegenwoordig. We roepen een heleboel. Aan meningen geen gebrek. Maar tot een echt diepgaand gesprek, waar beide partijen discussiëren en naar elkaar luisteren, komt het niet.
Ik sluit mij aan bij Pie:
“Let’s take this opportunity to have this debate.”
Vrij Links is een meerstemmig platform. Tenzij anders vermeld, spreken auteurs op persoonlijke titel.
