Ali Utlu is een Turks-Duitse activist, die zichzelf op zijn populaire Twitteraccount @AliCologne ex-moslim, atheïst, gay en partijloos noemt. Hij vecht onvermoeibaar voor het recht van ieder mens om volgens zijn of haar eigen waarden te leven. Hij schreef het prachtige Das Leben, wie ich es sehe.
Het leven, zoals ik het zie.
Wat maakt mij wat ik ben, wat is het deel van mij dat de maatschappij is. Het zit diep in ons, het kleine kind dat ons maakt. Het kind dat eenvoudig is, niet gedreven wil worden, niet wil worden bepaald, wil genieten van het zijn.
Maar hoeveel van dit kind laten we toe? Hoeveel laten we onszelf door anderen onderdrukken? Waarom kunnen we niet zo gemakkelijk zijn wie we zijn?
Ons leven is een groot theater, met veel acteurs en duizenden maskers. Ons leven is een groot toneelstuk en de wereld is ons podium. We denken niet aan de maskers, omdat ze ons leven voor ons bepalen. We hebben ze grotendeels aanvaard en spelen de rol van ons leven zonder achter de schermen te kijken. Om te zien dat er meer is dan alleen acteren. Om te zien dat er een ander ik is, een die zichzelf meldt zodra je niet langer op het podium bent, maar alleen – geen publiek. Als je bent zoals je bent. Dit maakt veel mensen bang en ze gaan terug naar het podium.
Angst – ze is er altijd, ze maakt je moe en laat je er naar voegen. Maskers moeten dragen om erkenning te vinden bij mensen die zelf slechts maskers dragen. Het leven is een toneelstuk en jij speelt je eigen hoofdrol. Doe het masker af, houd het in je handen, kijk ernaar.
Hoeveel daarvan ben jij? Sta voor een spiegel met het masker in je hand, kijk in jouw ogen, houd het masker ernaast vast en zie dat de ogen van het masker leeg zijn. Omdat je slechts in je eigen ogen kunt kijken.
Dat ben jij, met alle ruwe kanten. Je bent uniek, niet zoals iedereen. Jij bent niet de maatschappij. Dit ben jij, met alle ruwe kanten, je bent een waardevol individueel mens. Hoeveel van je vrienden hebben maskers op zoals jij? Hoeveel Ik staan ze van je toe? Wat zou er gebeuren als je je masker af doet en jij jezelf bent?
Zouden je vrienden dit begrijpen? Zouden ze jou begrijpen? Zouden ze je niet terechtwijzen en je vertellen om je masker weer op te zetten zodat je weer in hun beeld past? Heb je er ooit over nagedacht hoeveel letters je moet veranderen om een vriend in een vijand te veranderen? De vijand van je innerlijke kind? Degene die jou niet toestaat het kind in je te accepteren, omdat hij het zelf niet kan, niet wil, te zwak is.
Het is gemakkelijker om je aan anderen aan te passen, om anderen te manipuleren dan om met jezelf om te gaan. Omdat je dan voelt hoe leeg je eigen leven is. Dat is pijnlijker dan het toneelstuk verder te spelen. Zelfbedrog. Maatschappelijk aanvaardbaar. Afschuwelijk.
Hoe voel je je als je dit allemaal leest? Is het vreemd om een tekst te lezen van iemand anders die dit masker heeft afgedaan en in wiens tekst je jezelf herkent?
Ja, er is een andere wereld waar je graag zou willen komen, waar je naar op zoek bent. Noem mensen die hun maskers nog op hebben niet lichtvaardig vrienden, zoek mensen die er geen op hebben, mensen die je accepteren zoals je bent, met wie je ook gewoon omarmd op de bank kunt liggen, met de ogen dicht, met wie je jezelf, de ander en het moment voelt, en ervan kunt genieten.
Dat zijn vrienden. Mensen die hun unieke karakter delen, je het gevoel geven dat het mooi is dat je bestaat; dat het mooi is dat je de waardevolle tijd, die je maar een keer kunt besteden, met ons deelt.
Heb je er ooit over nagedacht hoe kostbaar je tijd is? Nee? Als het om het even is, waarom leef je dan? Het is je door het leven geschonken om, tijdens de korte tijd op aarde, te mogen genieten, leven en voelen. Kun je de tijd die je verspilt terughalen? Nee, deze illusie bestaat alleen in een film. Je tijd loopt als een zandloper die je niet kunt omdraaien. Wanneer de laatste zandkorrel is gevallen, is je tijd voorbij. Voorgoed.
Verspil dat niet, gebruik dat! Tijd is, met de levensvonk, het meest waardevolle dat je hebt.
Verlaat het podium, ga naar buiten, adem, voel, word gewaar, proef, wees jezelf! Zoek eerst jezelf voordat vrienden je vinden.
Wat wil jij? Wie ben jij? Wat voel jij?
Iedereen heeft een verhaal in zich dat niemand kent, dat er altijd is, dat niemand mag weten. Soms wil je het uitschreeuwen, maar je weet dat iedereen je alleen maar zonder begrip aan zal kijken, je zal verbannen, je uit hun midden zal verwijderen. Omdat je niet in hun wereld past, je je rol niet hebt geleerd. Je moet die leren, dan zullen ze je weer opnemen in hun prachtige wereld van maskers, waar alles geweldig is, waar iedereen zijn rol speelt. Als je niet genoeg zelfrespect hebt, koop dan statussymbolen, want die leiden zo heerlijk af en je kunt ze gebruiken om je kostuum aan te vullen.
Hoeveel van deze symbolen draag je zelf? Wanneer is de last zo groot dat je onder dit alles bezwijkt? Wanneer kun je niet meer?
Hoe vaak ben je wanhopig geweest, hoe vaak heb je heimelijk gehuild? Hoe vaak voel je je, ondanks je vrienden, alleen? Eenzaam? Onbeschermd? Zonder geborgenheid? Zonder iemand die jou, en het kind in jou, omhelst zonder iets te willen? Zou je zo’n persoon niet wantrouwen? Waarom omarmt hij me? Hij wil iets. Hoeveel mensen ken je die gewoon geven zonder iets te willen? Het delen van iemands lichaamswarmte is intiemer dan ergens je pik in steken. Ooit daar al eens over nagedacht?
Ik denk dat veel mensen in de war zijn door deze tekst. Zichzelf vragen stellen. Maar de antwoorden doen pijn, veel pijn. Omdat je je ondanks al je vrienden zo alleen voelt. Dat doet pijn. Wat heb je je hele leven gedaan? Waarom komt dat inzicht nu pas, heb je de kracht ervoor? Jij? JA!
Iemand die zoveel lasten kan dragen, kan ze ook van zich werpen en zich realiseren hoe gemakkelijk het is, hoe vrij je bent om niet meer beperkt te zijn. Zijn verhaal uit te schreeuwen en zich te bevrijden. Zeg tegen jezelf: Ik ben ik. Dat ben ik niet. Ik ben sterk, ik wil leven.
Wees zoals je bent: uniek. Laat je niet vertellen wie je moet zijn. Vraag je dingen af, wees sceptisch. Wees vrij. Leef!
Met toestemming (en trots) overgenomen van AliCologne.de
Foto: Ibrahim Rifath via unsplash.com
Vrij Links is een meerstemmig platform. Tenzij anders vermeld, spreken auteurs op persoonlijke titel.
