Een moellah gehoorzamen blijft nooit zonder gevolgen. Je krijgt er de hel op aarde voor terug. Ga je door de knieën voor zijn denkbeelden, voor zijn dogma, voor zijn religieuze geboden, weet dan dat je vroeg of laat opgeslokt gaat worden door koortsachtige tijden met weinig zielenrust en talloze nachten zonder slaap. Namelijk, wat een potje honing zonder deksel is voor mier en vlieg, dat is de zwichtende mens voor de tiran. Ieder mens die buigt voor de Ayatollah, betekent meer territorium voor hem. 

Wie worden er dan allemaal gekweld door hardnekkige nachtmerries, vraagt u zich nu terecht af. Te veel namen om op te noemen natuurlijk, maar een paar kan ik er wel noemen. Wat dacht u van Sigrid Kaag, minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking … Denkt u soms dat ze na de gebeurtenissen van de laatste tijd in Iran een oogje dicht kan doen? Of onze oud-minister van Defensie Jeanine Hennis … Wat te denken van de Zweedse delegatie met de vrouwelijke parlementariërs? Die gingen ook niet zo lang geleden op bezoek bij de Iraanse machthebbers. 

Deze vrouwelijke bewindslieden hebben gemeen dat ze zich gewonnen hebben gegeven aan de despoten door tijdens hun bezoekjes aan Iran hoofddoeken op te doen. Nu zijn ze stuk voor stuk gegijzeld door gevoelens van verzengende wroeging. Zonder uitzondering worden hun korte slaapjes onderbroken door het huilen van de meiden in de Iraanse gevangenissen. Die jonge vrouwen zitten vast in de meest beruchte gevangenis van Iran en weten iedere nacht neer te dalen naar de slaapkamers van Kaag en Hennis om, net voordat de diepe slaap zich aandient, aan hen te vragen: ‘Wat hebben jullie toch gedaan? Door jullie zijn we levende doden geworden.’

Of dacht u dat Kaag en Hennis geen last hebben van hun geweten en heerlijk uitslapen op lakens van satijn? Zij hebben in theorie volle steun gegeven aan de moellahs. Met die wind in de rug hebben die despoten zich op de arme meiden gestort die de straat opgingen voor de vrijheid om geen hoofddoek te dragen. Een van die jonge vrouwen, Saba Kord Afshari, heeft een gevangenisstraf gekregen van 24 jaar. Amnesty International heeft verklaard dat de gevangenis waar ze Saba in hebben gegooid vrouwen stelselmatig worden gemarteld en verkracht. Durft u soms nog steeds te denken dat Kaag en Hennis niet gekaapt zijn door emoties van verzengende spijt?  

Jullie hebben wellicht geen idee van de goede bedoelingen van onze vrouwelijke bewindslieden op bezoek bij de Iraanse geestelijken en denken waarschijnlijk stiekem dat Kaag en Hennis iedere nacht heerlijk liggen te snurken, zonder een moment aan Saba te denken. Of aan de andere meiden die, in de dagen dat zíj bogen voor de moellahs, op straat geslagen, mishandeld en gearresteerd werden omdat ze hun hoofddoeken aan een stok hingen. 

De lezer is mij doorgaans lief, maar tegen degenen die durven te twijfelen aan het geweten van onze bewindslieden, zou ik in alle bescheidenheid willen zeggen: ‘schaam je.’ Want zowel Kaag als Hennis hebben speciale interesse in dat werelddeel en hebben uiteraard geluisterd naar de hartenkreet van de moeder van Saba. De ogen van die arme vrouw waren al wanhopig genoeg, ze hoefde eigenlijk niet te praten, maar ze deed het toch en zei: ‘Rechter, jij hebt mijn twintigjarige dochter veroordeeld tot een gevangenisstraf van 24 jaar. Zij is geen misdadiger, geen dief. Ze is de stem van de onderdrukten en van de andere gevangenen. Ik vraag de politici waarom zij zo stil zijn. Waarom spreken jullie niet uit tegen het onrecht dat dit twintigjarige meisje wordt aangedaan? Moet ze de beste jaren van haar leven in de gevangenis doorbrengen omdat ze weigerde om een hoofddoek te dragen …?’

Om terug te komen op de onzinnige discussie of de laatste gebeurtenissen iets doen met Kaag en Hennis, wees nou eerlijk, welk mens valt niet aan diggelen van verdriet na het horen van de moeder van Saba? Ik heb nooit gebogen voor de moellahs, liet mij niet gebruiken door despoten en toch voel ik me al schuldig en moet ik de laatste dagen alleen maar aan Saba denken. Dacht u dan dat Kaag en Hennis, die zich voor het toeziend oog van de wereld voor het karretje van islamofascisten lieten spannen, niet verzuipen in een oceaan van berouw? 

De lezer is lief, maar blijkbaar niet altijd. Mochten Kaag en Hennis dit stukje onder ogen krijgen, bij deze mijn oprechte verontschuldigingen namens al mijn lezers die denken dat jullie met jullie hele wezen een standbeeld zijn van de dikke middelvinger naar Saba en haar geestverwanten. Ze denken stiekem vast dat de strijd van die meiden jullie geen moer kan schelen. Die lezer is eigenlijk zo slecht, beste Kaag, beste Hennis. En jullie zijn zo goed.     

Foto via Iran Human Rights Monitor

Vrij Links lijn

Vrij Links is een meerstemmig platform. Tenzij anders vermeld, spreken auteurs op persoonlijke titel.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR