Home Artikelen Recensie Een ode aan een generatie

Een ode aan een generatie

Keklik Yücel las Fidan Ekiz' Alles begint en eindigt met familie

Door

12 maart 2019

Het nieuwe boek van Fidan Ekiz, Alles begint en eindigt met familie, is een ode aan de eerste generatie Turks-Nederlandse gastarbeiders. Een ode aan de vaders en moeders, de opa’s en oma’s die huis en haard verlieten en naar een ver land afreisden om hun kinderen een betere toekomst te geven. Aan hun lef om in een totaal andere samenleving een leven op te bouwen voor hun gezin. Aan hun moed om, ondanks de sociale druk, samen met hun dochters mee te emanciperen.

Haar boek is ook een verrijking in de documentatie van de migratiegeschiedenis in Nederland; een geschiedenis die voor een belangrijk deel in bestuurlijk en politiek Nederland gekaapt is door de invloed van ‘de lange arm’ en het gif van het politiek islamisme. Fidan Ekiz’ boek laat zien dat niet de islamisten – een ‘gemeenschap’ waarin de vele identiteitspolitici op links en rechts migranten gevangen proberen te houden – hen representeren, maar deze vele vaders, moeders, dochters, zonen en gezinnen.

Alles begint en eindigt met familie geeft een prachtige inkijk in de ontwikkeling van een relevant deel van de migrantengezinnen. De verhalen in het boek raken soms direct, soms indirect, zowel de worsteling in gescheiden werelden als de liefde voor beide werelden. Ze raken de dankbaarheid voor de ontvangende samenleving én de kramp van de ontvangende samenleving. Ze raken de armoede, de verheffing, de emancipatie, de klemmende sociale druk en het trotseren ervan, de vooruitgang, de vrijheid, de lach en de traan.

Tot slot is dit boek ook een betekenisvolle ode aan de wijze, liefdevolle vader van Fidan. En haar vader staat voor vele, vele vaders. Gelovig en toch seculier. Wetende dat de politieke islam leidt tot tirannie. Wetende dat de kritiek op onderdelen van de islam of op de politieke islam geen kritiek op moslims is. Wetende dat stelling nemen tegen onvrijheid het beste recept is tegen onderdrukking en uitsluiting. Juist ook als die voortkomt uit een religie. Wetende dat dát alleen leidt tot vrijheid, gelijkheid en broederschap.

De vader van Fidan wist dat. Vele, vele andere moslimvaders en -moeders weten dit.
Nu de polariserende identiteitspolitici aan de rechter- en linkerzijde nog, die moslims gevangen houden ten gunste van het eigen verdienmodel: namelijk verdeel-en-heerspolitiek.