Belasting betalen is voor het plebs.
Althans dat lijkt de boodschap te zijn die Ryan Babel twee dagen geleden verkondigde:
‘Do you hate paying taxes? I don’t know about you but I do! After reading this book I will spill the tea on my other page. On how you pay almost ZERO taxes LEGALLY’
Babel lijkt in een ivoren toren te leven. Eentje waarin het ontvangen van de blauwe envelop voor ‘losers’ is en waar succes en rijkdom zeker niet gedeeld hoeven te worden. Een deel van je verdiende geld afstaan is inderdaad niet leuk, maar het is het fundament waarop onze welvaart in het westen is gebaseerd. De gemengde economie (een deel vrije markt, gecombineerd met herverdeling en sociale voorzieningen) is het enige systeem dat tot op heden voor gedeelde welvaart en hoge kwaliteit van leven heeft gezorgd. Het afbreken van dit sociaal contract voor de ‘dikke ik’ is natuurlijk al aan de gang sinds de jaren ’80, maar in deze crisistijd worden de contrasten nog scherper zichtbaar.
Econoom Ha Joon Chang – hoogleraar Politieke Economie aan Cambridge University – noemde dit fenomeen ook wel ‘kicking the ladder’. Na het zelf behalen van een bepaalde rijkdom of status het actief afbreken van de voorzieningen en sociale programma’s die het succes mogelijk gemaakt hebben. Het figuurlijke ‘wegschoppen van de ladder’, waarmee jezelf omhoog bent geklommen.
Of het nou gaat om het trapveldje dat wordt bekostigd en onderhouden door de gemeente, de steun die het betaalde voetbal dikwijls via overheidswege ontvangt, het door de overheid gefinancierd hoger onderwijs of de infrastructuur waarin een ondernemer succesvol kan zijn – de rijkdom van een persoon is vrijwel altijd ontwikkeld in een ecosysteem van welvaart. De brede welvaart die Nederland heeft – of had – is essentieel voor een sterke economie waarin succesvolle bedrijven en individuen kunnen floreren.
De trucs om belasting te ontwijken die Babel hier propageert leggen de kosten van onze verzorgingsstaat dan ook bij de lagere- en middeninkomens. Hoe minder vermogens-, winst-, en dividendbelasting er wordt geheven, hoe meer er daar opgehaald moet worden via hogere accijnzen, energiebelastingen, inkomstenbelastingen en verhogingen op de laagste schijf BTW. En dit is dan ook wat we gezien hebben de afgelopen veertig jaar.
Toch zal Babel niet de enige zijn die dit fiscale pad bewandelt. Nederland is kampioen fiscale trucage, en doet daar niet alleen haar eigen burgers mee tekort maar zorgt er ook voor dat landen over de hele wereld belastinginkomsten mislopen. Het is dan ook niet vreemd dat Babel deze belastingmoraal van ‘greed is good’ heeft overgenomen.
Zeker in tijden van de coronacrisis is het toondoof om te kokketeren met belastingontwijking. Maar het zou nu makkelijk zijn om alle pijlen op Babel te richten, want achter de coulissen is het schering en inslag bij celebrities. Tijdens het lek van de Paradise Papers waren er ook meerdere wereldsterren die hun geld hadden gestald in belastingparadijzen of er malafide fiscale structuren op nahielden. Of neem de celebrities die zich maar al te graag inlieten met een man die miljarden stal van de overheid van Maleisië.
En zo bouwden de winnaars van het globalistisch kapitalisme een toren. Een toren zo groot en prachtig, dat zij niet meer hoefden te luisteren naar de samenleving waaruit zij voortkwamen. Het sociale contract, daar stonden zij boven. Sterker nog, zij waanden zichzelf de nieuwe gospel. Vanuit het hoogste torentje deelden zij kruimels met het volk beneden, waarvoor zij natuurlijk lof en gehoorzaamheid eisten. Toch begon na een tijdje het fundament te wankelen, maar het trillen van de vloer schudde de nieuwe heersers, dronken van macht, helaas niet wakker…
Vrij Links is een meerstemmig platform. Tenzij anders vermeld, spreken auteurs op persoonlijke titel.
