We gaan binnenkort de tweede volle maand van de ‘intelligente lockdown’ in. We leven eigenlijk in een tijd waar er in de economie tijdelijk op de pauzeknop gedrukt is. Het probleem is echter dat de huur- en schuldbetalingen gewoon doorgaan. Dit creëert op de lange termijn een onoverkomelijke splitsing tussen het gepauzeerde deel van de bedrijvigheid en het doorlopende deel van de vaste lasten. Je wilt voor huur- en hypotheekbetalingen eigenlijk ook een soort pauzeknop invoeren.
Veel ondernemers en flexwerkers met een nulurencontract hebben nog reserves tot eind april, misschien begin mei. Ook de exit-strategie van Nederland roept nog veel vragen op. Het is van belang dat er meer financiele speelruimte komt voor mensen die langzaam door hun buffers heen raken. Minister van Veldhoven heeft een afspraak gemaakt met de verhuurders- en brancheorganities om uitzettingen te voorkomen. Het probleem is echter dat er geen wetgeving geformuleerd is en dat er dus nog enige onduidelijkheid bestaat over de implementatie. Daarnaast is dit beleid er alleen voor gevallen waarin de huur al niet meer betaald kan worden. Idealiter wil je kunnen voorkomen dat deze situaties zich uberhaupt voordoen.
Het meest effectieve beleid zou dan ook zijn om tijdens de lockdownperiode de huren voor ondernemers te halveren. Deze maatregel zal erg makkelijk te implementeren zijn. De verantwoordelijke personen en ondernemers hoeven immers slechts minder geld over te maken, en dus hoeft er geen bureaucratische papiermolen aan te pas komen. De verhuurders zouden dan deels gecompenseerd kunnen worden door de overheid, mocht een klein deel onverhoopt insolvabel worden. Voor de huizenbezitters kunnen we ook een regeling treffen, waarbij de hypotheekaflossing tijdelijk verlaagd wordt. De wet zal zo ingericht moeten worden dat er na de crisis geen ruimte is om te procederen op basis van gederfde inkomsten.
Hoekstra en Wiebes hebben al aangegeven de beurs te trekken mocht het nodig zijn, en dit lijkt een effectief en makkelijk te implementeren plan. De halvering van de huren zal er voor zorgen dat we met z’n allen net die 1 of 2 maanden extra ademruimte kunnen krijgen die we nodig hebben om een exitstrategie te implementeren.
We moeten koste wat het kost voorkomen dat volkomen gezonde bedrijven failliet zullen gaan of mensen onverhoopt op straat komen te staan of hun bezittingen zullen kwijtraken. Zodra de economie weer enigzins aantrekt kunnen we samen weer uit dit dal kruipen. Voor nu zullen we buiten gebaande paden moeten treden om de samenleving op de rit te houden.