In een documentaire die u vast heeft gehoord
neemt Joost Prinsen op innemende wijze het woord
postuum leerde hij ons allen het repertoire
van Ben Ali Libi, Goochelaar.
De woorden van Wilmink, de dictie van Joost
de wreedheid van oorlog gebundeld in troost
maar leven we echt weer in vree met elkaar?
of dreigt anno nu weer een ander gevaar?
De naam Aasiya Noreen dient zich aan
al woont ze in Pakistan, ver hier vandaan
en goochelt ze niet, als Ben Ali Libi
u kent haar wellicht als Asia Bibi
Wat wil het geval, in het land waar zij woont
had deze arme vrouw zich respectloos getoond
naar Islam en Profeet toen ze, net als de rest,
tijdens werk op het land haar dorst had gelest.
Water delen met moslims, een blasfemische daad
daar kreeg ze een doodvonnis voor van de staat
De cel moest ze in, nu alweer negen jaar
Asia Bibi, godslasteraar
Onverwacht, maar terecht sprak een rechter haar vrij
maar de tragedie van Asia is nog lang niet voorbij
nu de opperrechter haar vrijheid heeft gegund
hebben radicale geesten het op haar gemunt
Ze trokken de straat op, en eisten haar hoofd
en dat van de rechters die haar hadden geloofd
geen loos dreigement, want u heeft vast gehoord
hoe Salmaan Taseer voor zijn steun werd vermoord
Dus altijd als ik een schreeuwer zie
die relativeert over theocratie
denk ik: jouw tolerantie, hoeveel ruimte is daar
voor Asia Bibi, godslasteraar
Voor Asia Bibi, en iedereen aan haar zij
wel uit de cel, nooit meer helemaal vrij
Gebaseerd op het gedicht Ben Ali Libi van Willem Wilmink.
Tekst: Sander Zuidema
Idee: Jan Bockma
Foto: Cahaya Maulidian, Wikimedia Commons CC BY-SA 4.0
Vrij Links is een meerstemmig platform. Tenzij anders vermeld, spreken auteurs op persoonlijke titel.
