Het is herfst. Langzaamaan vallen de blaadjes van de bomen en worden de dagen korter. De rode, gele en bruine tinten in de natuur vormen het decor voor een strijd die ieder jaar rond deze tijd weer in alle hevigheid losbarst. Deze week kondigde de NTR, die van de intocht van Sinterklaas op televisie verslag doet, aan om alleen roetveegpieten mee te laten doen met de intocht. Later werd dat door de omroep verduidelijkt: er zouden ook volledig zwarte pieten meedoen. Daarnaast begon deze week de rechtszaak tegen de mensen die vorig jaar de A7 bij Dokkum blokkeerden om een demonstratie tegen de welbekende helpers van Sinterklaas te voorkomen.
Met al het geweld van deze splijtzwammen in de samenleving is het lastig om oog te hebben voor het individu. De polarisatie leidt tot groepsdenken, en als Vrij Links dat wil doorbreken zoals het maanden geleden in het manifest is opgeschreven, dan vormen momenten zoals deze week een belangrijke gelegenheid om dat individuele geluid en de persoonlijke verhalen waaruit dat geluid naar voren komt wat extra in de schijnwerpers te zetten.
Paul Bordewijk trapte deze week af met een opiniestuk waarin hij zijn visie op de verschillen tussen godsdienst en levensovertuiging uiteenzette. Het stuk is een reactie op een eerder opiniestuk van onze hoofdredacteur Jan Bockma en laat duidelijk zien dat er op Vrij Links over allerlei onderwerpen diverse meningen bestaan en mogen bestaan. Het zijn belangrijke discussies over hoe grondwettelijke vrijheden geformuleerd moeten worden, en ieder onderbouwd standpunt is daarin waardevol.
Dat goedbedoelde standpunten soms ook kunnen leiden tot racisme, laat Henk Bakboord deze week treffend zien in zijn column waarin hij de lezer nader kennis laat maken met de ‘betuttelracist’. Zijn conclusie: ‘(Een) betuttelracist is iemand die weliswaar aardig doét, maar het niet ís.’ Henk legt aan de hand van zijn persoonlijke ervaringen bloot hoe goedbedoeld groepsdenken het individu marginaliseert.
Op woensdag laat Elianne van Turennout ons nog eens duidelijk horen wat er volgens haar mis is met het hedendaagse feminisme en waarom er behoefte is aan een écht feministisch geluid. Ze haalt als belangrijk voorbeeld daarvan het goede werk aan dat Shirin Musa en haar organisatie Femmes for Freedom doen om op te komen voor meisjes en vrouwen die met huwelijksdwang of besnijdenis te maken krijgen. Ook hier weerklinkt een duidelijke rode draad: ‘Individuele vrijheid is een belangrijk goed, en dat moeten we behouden als we willen dat vrouwen echt vrij zijn’, aldus Van Turennout.
Het meest aangrijpende verhaal komt deze week van Sander Zuidema, die zijn strubbelingen met de gemeente en andere overheidsinstanties heeft opgeschreven. Zijn diagnose autismespectrumstoornis bracht hem nog maar kort geleden in een donkere fase in zijn leven waarin hij te maken kreeg met vooroordelen en gebrek aan vertrouwen. Hij verloor daardoor eveneens het vertrouwen in een goede afloop. Toch kwam hij er weer grotendeels bovenop en nu wil hij die ervaring inzetten om andere mensen in zijn positie te steunen: ‘En daar is een stevig vertegenwoordigd links voor nodig, op landelijk én op lokaal niveau. Links moet weer met rechte rug gaan staan voor haar eigen idealen en de daaruit voortvloeiende ideeën’, betoogt hij met verve.
Tussen de bossen de boom kunnen zien. Oog hebben voor het individu en het verhaal achter die individuen. Daar draait het om.
Fijn weekend!